مستاجرمون بود خیلی زن خوبیم بود. ما که چیزی ازش ندیدیم. دوتا پسر کوچیک داشت، شوهرشم سپاهی بود. یه بار مرده گفت نگاه کنم به تلفن شک کرده بود مصرفشان زیاد شده بود. بعد یه بار زنه اومد به مامانم گفت امسال خونه رو بهمان ندین، بچه‌ها اینجا درس نمی‌خوانن و ازاین حرفا… پاشدن رفتن […]

هیچ‌گاه از او نظری نمی‌پرسد و زن در آن خانه مانند یک شیء است بدون ابراز وجود. این قضیه باعث مشکل روحی این خانم شده

  دانشگاه که رفتم خانمی ده سال بزرگتر از بقیه دانشجویان همکلاسیم بود. می‌گفت وقتی که کنکور داده ازدواج کرده و همسرش اجازه نداده که اون موقع به دانشگاه بره، خلاصه ده سال طول کشیده بود تا همسرش رو متقاعد کنه و بیاد دانشگاه الزهرا که یه دانشگاه مخصوص زنانه و الهیات (یه رشته مذهبی) […]

سناریوی برعکس ماجرای امروز را تصور می‌کنم که اگر دزد کیف مدارک و پول‌های مرد را دزدیده بود، آنهم درست در زمانی که بعد از چند ماه دوندگی وام آماده شده، قطعا مرد با اعصاب داغان و خشمگین به خانه می‌آمد و…

ما هیچ وقت آرایشگاه نمیرفتیم. همسایه‌ها، معلما و بچه‌های دیگه می‌پرسیدن چرا همیشه موهات بلنده؟ دلیلش این بود که بابام اجازه نمی‌داد کوتاهش کنم و به نظرش رفتن به آرایشگاه کار دخترای خوب نبود.

تعدادی از زنان اسکاتلندی و بازماندگان خشونت خانگی پروژه‌ای را برای نشان دادن واقعیت خشونت خانگی راه‌اندازی کرده‌اند.