بە عنوان کسی کە بە خاطر آبروداری تمام عمرسکوت کردم پشیمانم

من یک زن ۳۹ سالە هستم. از وقتی خودم را شناختم تا بە الان انواع خشونت را تجربە کردم، از خشونت مادر و پدرم علیە من و کتک‌های بسیار بدی کە از مادرم می‌خوردم.

متاسفانە مادر من هم از خشونت کلامی بسیار بدی استفادە می‌کرد هم بسیار بد کتکم می‌زد. غالب اوقات هم این کتک و ناسزاها را بە خاطر بازی کردن می‌خوردم ویا کمک نکردنش در کارهای خانە و خلاصە بە خاطر اقتضای سنم کتک می‌خوردم.

وقتی ازدواج کردم همسرم هم کتکم می‌زد و ناسزا می‌گفت و با کمترین مشکلی ناسزا گویی وکتکش آمادە بود. درخانەی پدری آزادی نسبی داشتم ولی همین آزادی را درخانەی شوهرم هم نداشتم و بە معنای کلمە بە مدت دە سال در حصرخانگی بودم.

اعتماد بە نفس ندارم، بە عنوان کسی کە بە خاطر آبروداری تمام عمرسکوت کردم پشیمانم. خدمت دوستان بگم کە خشونت هرچە بیشتر کتمان شود بیشتر جولانگاە وجود میابد. بیشتر زنانی کە خشونت را تحمل می‌کنند بە دلیل این است کە تحمل خشونت را تجربە کردەاند.

درضمن خشونت فقط از طرف همسر مرد نیست، خشونت می‌تواند از طرف مادر شدیدتر و دارای عواقب بیشتری باشد بە طوریکە نە درخانەی شوهر و نە درخانەی پدری امنیت نداری و تنها راە را خلاصی از زندە بودن میابی

روایت ارسال شده از #بوکان (#آذربایجانـغربی) به کارزار منع خشونت خانوادگی

#خشونت_کلامی #خشونت_فیزیکی #خشونت_اجتماعی

@pdvcir
?? شما می‎توانید تجربیات خود از #خشونت_خانوادگی را به صورت حضوری، یا از طریق ایمیل pdvc.ir@gmail.com یا ادمین کانال تلگرام کارزار @pdvci به دستمان برسانید یا آنها را با #کارزار_منع_خشونت_خانوادگی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید.