من تحت خشونت یک آدم تحصیلکرده و فوق‌العاده باهوش بودم!

تفاوت من با بقیه زنانی که تحت خشونت بودند این بود که من تحت خشونت یک آدم تحصیلکرده و فوق‌العاده باهوش بودم!

این آدم هر زمانی‌که دچار استرس شغلی یا تحصیلی می‌شد به شدت مرا می‌زد، سرم را به دیوار می‌کوبید، تمام وزنش را روی من می‌انداخت و دهنم رو با دست می‌گرفت، و نمی‌ذاشت نفس بکشم، وقتی به مرز خفگی می‌رسیدم و چشمام رو یک پرده‌ی سیاه می‌گرفت و یه خلسه‌ی مغزی رخ می‌داد دستش‌ رو یک کم برمی‌داشت تا نفس بکشم و باز تکرارش می‌کرد…

گوش‌هام و گاز می‌گرفت، تمام بدنم رو کبود می‌کرد، ولی مراقب بود به صورتم آسیب نزنه که کسی متوجه نشه به من آسیب می‌زنه! وسایل خونه و چیزهایی که بهشون علاقه داشتم رو می‌شکست، بعد که آروم می‌شد معذرت‌خواهی می‌کرد، التماس می‌کرد که ببخشمش، و برام کادو می‌گرفت (به قول دوستم قاقا لیلی‌های زن خر کن!)

مدام می‌گفت سعی می‌کنم کنترل کنم، ولی هیچکدوم از اینها نبود که منو نگه می‌داشت! احساس گناه! احساس گناهی که از کودکی به من تحمیل شده بود، و من علی‌رغم داشتن شغل و درآمد و موقعیت اجتماعی خوب تو ناخوداگاهم یه ترسی وجود داشت، اینکه اگر همسرم نباشه من قادر به ادامه‌ی زندگی نیستم! محبت‌هاش فریبم می‌داد توجیه‌هاش و احساس گناهی که بهم می‌داد: تقصیر خودته! اگر اینکار رو نکرده بودی قطعا نمی‌زدمت! تغییر کن تا نزنمت! من همیشه در حال تغییر بودم، تغییر به نفع همسرم! عقبنشینی، بله و چشمگویی‌های بیشتر!

اما اوضاع بدتر و بدتر می‌شد! و من هشت سال با کسی زندگی کردم که هر موقع خم می‌شد که منو ببوسه به یاد گاز گرفتن‌هاش می‌افتادم!

وقتی وزنش رو روی بدنم می‌انداخت که باهام معاشقه کنه من به یاد حمله‌های وحشیانه‌اش می‌افتادم و … من هر روز پژمرده‌تر و بیمارتر می‌شدم! همسر من یک آدم تحصیلکرده بود و قطعا مقالات زیادی ازش در اینترنت و روزنامه‌ها خوانده‌اید، نویسنده است و درباب حقوق زنان و کارگران بسیار نوشته است… چنین کسی رو خیلی طول می‌کشه نقابش رو برداری و واقعیتش رو ببینی! بعد از طلاقم حالم به مرور بهتر و بهتر شد… ولی همواره یک سوال ذهنم رو درگیر کرده بود چرا ما در کنار یک آدم بیمار می‌مونیم؟!!

روایت رسیده از تهران به کانال کارزار منع خشونت خانوادگی https://t.me/pdvcir

?? شما می‎توانید تجربیات خود را به صورت حضوری، یا از طریق ایمیل pdvc.ir@gmail.com  یا ادمین کانال تلگرام کارزار https://t.me/pdvci به دستمان برسانید یا آنها را با هشتگ کارزار منع خشونت خانوادگی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید.